Bit

Toen er een stuk kies afbrak, ben ik er meteen mee gestopt, met het dragen van m'n bit.

Het bit moest ervoor zorgen dat ik minder apneus zou hebben. Bij een apneu stop je als je ligt te slapen met ademhalen. Meestal duurt dat 15 tot 30 seconden maar het kan ook langer duren, tot wel een minuut. Bij mij gebeurde dat ongeveer 17 keer per uur.

Als je aan een slaapapneusyndroom lijdt, krijg je 's nachts te weinig zuurstof. Daardoor ben je overdag heel moe en kan je zomaar in slaap vallen. Bijvoorbeeld tijdens het autorijden. Bij mij gebeurde het soms tijdens een vergadering of op een verjaardag. Ik moest dan naar buiten voor frisse lucht om weer wakker te worden en aan de gesprekken te kunnen deelnemen.
Als je 30 keer per uur een apneu hebt, wordt het gevaarlijk. Er komt dan te weinig zuurstof in je bloed. Om dat te compenseren gaan je aderen andere stoffen aanmaken, wat weer slecht is voor die aderen, en voor je hart.

Om het aantal apneus te verminderen, kun je je in het ziekenhuis een beugel laten aanmeten. Dit mandibulair repositieapparaat, zoals de beugel officieel genoemd wordt, zorgt ervoor dat je onderkaak naar voren geduwd wordt en daarmee ook je tong, waardoor je luchtpijp niet meer afgesloten wordt en er meer zuurstof richting je longen kan stromen.

Toen ik de beugel een paar weken inhad, had ik inderdaad het idee dat ik me wat fitter was gaan voelen. Maar dat bleek suggestie. Want toen ik de boel na drie maanden liet nameten, bleek het aantal apneus niet verminderd. Ik moest het nog maar even proberen. De beugel werd weer wat bijgesteld, waardoor de onderkaak weer wat meer naar voren kwam. Misschien hielp dat.
Tot ik 'm een keer 's ochtends uitdeed en die kies afbrak – de beugel zit met ijzeren draadjes om je kiezen vast.* Toen ben ik er helemaal mee gestopt. En heb ik de beugel nooit meer aangeraakt. Alleen nog voor de foto boven dit stukje.

Wat volgens mij echt helpt tegen slaapapneus is minder eten en meer sporten, maar voor dat laatste heb ik geen geduld.

* Over het effect op de kiezen (en tanden) waren de doktoren nooit erg duidelijk. Als ik er wel eens naar vroeg, zei de eerste dokter die ik in het ziekenhuis meemaakte altijd dat een gebit dat makkelijk aankon, maar een latere dokter was minder stellig in zijn antwoord: 'Door de druk die er op de kiezen wordt uitgeoefend verandert er natuurlijk best wel het een en ander aan het gebit. Dat houdt een gebit geen tien jaar vol.' Dat laatste kan ik inderdaad beamen: wat ik er in ieder geval aan over overgehouden heb sinds ik het ding niet meer inheb, is een knakkende linkerkaak als ik op m'n eten kauw.