vrijdag 28 november 2014

Bewaard voor de eeuwigheid: een bokking in de bieb

'Niet geschikt voor consumptie', bokking, 1997, sign. 20642 C 1: 24.

Tussen de zeldzaamste handschriften en de prachtigste boekwerken, meest uit lang vervlogen tijden, bevindt zich in de kluis van de universiteitsbibliotheek te Leiden nog een ander bijzonder object. Het is een in plastic folie verpakte bokking.* De vis is in 1997 als bijlage verschenen bij een speciale editie van de Laatste Post en opgeborgen én aan te vragen onder signatuur 20642 C 1: 24.**

Het begeleidende artikel op pagina 3 van de Laatste Post.
(klik op de foto voor een vergroting)

* Voor de zekerheid is er ook nog een plastic bus om gedaan.
** Fred Dijs & John Heymans (red.) m.m.v. Rob Bindels e.a., Laatste Post, speciale editie, Amsterdam, BIS, 1997. Bijlage: vacuüm verpakte bokking. (De Enschedese School 20 jaar, deel 4).

Met dank aan Jan Cramer en John Frankhuizen voor hun hulp bij het in beeld brengen van het object.

zaterdag 22 november 2014

Brons – kijken bij bronsgieterij Hans Steylaert

Foto: Gerard Brouwer

Vandaag waren we met de groep van het Duna-atelier in Waardenburg. Dat is bij Zaltbommel, boven de Waal. Dat is waar Gerard Brouwer zijn beelden laat gieten in de bronsgieterij van Hans Steylaert. Hij komt er iedere twee weken, wij kwamen er voor het eerst.


Na een lekkere kop koffie op deze frisse maar zonnige novemberochtend begonnen we aan de rondleiding. Gerard en Hans vertelden ons van alles over was: boetseerwas en gietwas; en mallen, met een positief en een negatief; over gietgaten en gips en chamotte – dat zijn harde stukjes klei die de buitenkant bros maken voor de ontluchting voor als er brons in de vorm gegoten wordt. We leerden over ovens die wel tot 650 graden kunnen, om de gietwas uit te branden, en ja, zelfs wel 1600 graden, om het brons mooi vloeibaar te maken – het smeltpunt van brons ligt bij 1300 graden. En dat een beeld als het wat groter of complexer is, in losse delen gegoten wordt en later aan elkaar gelast en dat je dat niet ziet. Ook de gietgaten worden dichtgelast. Tussen alle verhalen door zagen de mooiste beelden, die we soms wel herkenden van buiten op straat. En begrepen eindelijk ook wat er allemaal komt kijken voordat zo'n beeld daar uiteindelijk staat.





Toneel in het bos



Leuk hoor, zo’n theater in het bos, in de open lucht. Heel leuk zelfs. En zeker als het donker wordt. Een donker bos.


Maar wat jammer nou, van die acteurs, dat toneel, van mij... het kan me niet bekoren. Zijn het die typetjes? Is het de uitsloverigheid waarmee ze worden neergezet, uitgebeeld? Zijn het de altijd weer clichézinnen waarin toneelspelers spreken? De clichégrappen? Ik kan er niet om lachen. Misschien is het de taal, het Nederlands. Of de traditie waarin ik ben opgegroeid. Na vijf minuten ben ik de aandacht helemaal kwijt en zit ik me de komende twee uur te vervelen. Te kijken hoe het decor in elkaar zit. De techniek. Ik heb het ook bij film. Maar daarbij lukt het me toch de aandacht wat langer vasthouden. Omdat het allemaal net wat echter lijkt? Al ga ik me na een tijdje dan ook weer bezighouden met de bijzaken, de achtergrond en hoe ze bepaalde dingen hebben opgenomen.


Wat wel grappig is, is hoe iedereen altijd gaat zitten picknicken voor zo'n buitenvoorstelling begint.


In het Amsterdamse Bostheater zagen we deze zomer De laatste zomer van Carlo Goldoni.

maandag 17 november 2014

Op het schrijversstrand (8) – Deelder

Foto: Dick Hogewoning   

In 2005 was Jules Deelder op het Katwijkse strand, voor de opening van de strandbibliotheek. Speciaal voor de gelegenheid maakte hij een gedicht en droeg het voor. Dick Hogewoning fotografeerde 'de nachtburgemeester van Rotterdam' voor de witte kerk aan zee. Groter contrast bestaat niet.

We lopen langs het stille strand
De lucht staat strak
Scheve bunkers in het zand
De oorlog zwijgt
Opkomend tij
M'n moeder pakt me bij m'n hand
Ik ben niet bang
Wel klein

Met dank aan Dick Hogewoning.

donderdag 13 november 2014

Katwijk in Zee

Het eiland Katwyk in de Chinese Zee.



In de Chinese Zee ligt een eiland dat naar Katwijk is genoemd. Een naam gegeven in de koloniale tijd. Op deze oude kaart uit 1830 uit de Bodel Nijenhuis-collectie van de Universiteitsbibliotheek Leiden zien we het liggen. In de Glossary of Names - South China Sea zien we dat het hier eigenlijk om twee eilanden gaat: Little Catwick en Grand Catwick. De eilanden horen bij Vietnam en heten in de taal die daar gesproken wordt Hon Da Ty en Cu Lao Thu.*

Hier is nog wat meer van omgeving te zien.

En hier is de hele kaart: Die Ostindischen Inseln (1830),
Universiteitsbibliotheek Leiden, sign. COLLBN 56 Port N 23.

* In de Glossary of Names - South China Sea zijn de twee namen allebei één plaats verschoven.

Met dank aan Lam Ngo, die het eiland ontdekte... op de kaart.

vrijdag 7 november 2014

Geen zomer meer voor Zorro


Vandaag zijn we bij de dierenarts geweest. Van de week waren we er ook al en hoorden we dat z'n nierfuncties weer hard achteruit gegaan waren, terwijl het eerst zo goed leek te gaan. Maar het lieve dier maakt nu ook geen rode bloedcellen meer aan. En op de echo zie je dat z'n niertjes bijna helemaal geen structuur meer hebben en zijn opgevreten door de kanker. Nog een half jaartje, is het vooruitzicht, voor de liefste van de hele wereld.

dinsdag 4 november 2014

IJs in november


Zoveel ijs heb ik nog nooit gegeten, en al helemaal niet in deze maand (de derde met de r erin). Ik ben ook helemaal niet zo'n ijseter.


Maar ijs in november, ik heb het meegemaakt, dat kan alleen in Italië! Bakermat van het lekkerste ijs! Elke dag opnieuw! Genieten! Met buiten 23 graden!


Zoals hier bij Giolitti, in Rome. Misschien wel de beroemdste ijszaak van heel Italië, van heel de wereld!


Dat scheppen gaat zo snel, je fototoestel kan het niet bijbenen.