De tricolore van Haasnoot. |
Vlak voor het politiebureau had je, en heb je, aan dezelfde kant van de straat, de firma Haasnoot, met een meubelzaak.* Aan de overkant van de straat, in het oude postkantoor, hadden ze, en hebben ze, ook een meubelzaak. Ze verkochten er al die eikenhouten kasten en bankstellen die toen in Katwijk in de mode waren.** Uit balorigheid hebben we er een keer de Franse vlag van de gevel gehaald. Die moeten ze wel gemist hebben, want er hing een hele rij vlaggen, van allerlei landen, en deze hing aan het begin, gezien vanuit het oosten, dus vlak naast het politiebureau. Het hoorde natuurlijk niet, en het valt niet goed te praten, een vlag van de gevel plukken. Maar je was jong, in een dorp, waar verder niet veel te beleven viel. En het was midden in de nacht, na het stappen, onderweg naar Den Dulk, voor een paar gevulde koeken, warm, die ze voor de zaterdagochtend aan het bakken waren.
Die vlag hing best wel hoog, en niet aan de gevel, wat ik zojuist nog wel beweerde, maar aan de rand van een overkapping, wel anderhalve meter van die gevel af, dus stond je als een vriend van je je met zijn handen een voetje*** gaf, flink in een onbalans. Als je op die handen stapte, moest je gelijk zijn schouders grijpen en dan in één beweging omhoog en dan meteen de rand van de overkapping pakken om direct daarachteraan de vlag uit z'n houder te halen. Je duwde hem als het ware nog wat verder de lucht in. De tricolore! De tricolore... ligt nog altijd netjes opgevouwen in m'n kast.
* Op de plek waar in het vorige bericht links van het politiebureau dat huis en die paar schuren stonden.
** Geloogd massief eiken uit Oisterwijk. Waarvan verhalen rondgingen dat er beton in zat, zo zwaar was dat.
*** Ik denk dat we zo'n voetje een handje noemden: 'Geef effe 'n handje!' was het.