Cawsand en Kingsand – South West Coast Path (41)

Net om de hoek bij Rame Head, met die kapel en de pony's, liggen Cawsand en Kingsand. De plaatsjes liggen tegen elkaar aan en je loopt zo van het ene in het andere. Door hun strategische ligging aan de Plymouth Sound waren het in de 18e en 19e eeuw beruchte smokkelaarsnesten.

De dorpjes zijn een verademing om doorheen te lopen. En alles wat je nodig hebt is er: een pub, een ijskraam, een winkel om schepjes en emmertjes te kopen voor op het strand en een postkantoortje. Ik weet niet of er nog een bakker, een groenteboer en een slager zijn, maar je kunt er in ieder geval een cornish pasty krijgen,* en daar zit alles in, aardappelen, groente en vlees, of met zonder vlees, omhuld door bladerdeeg, zoiets als de loempia bij ons bij de chinees.

Er is een gebouw met een toren, het Rame Institute,** en ergens bij een raam zit iemand te schrijven. Het is er rustig genoeg voor. Er gaat een veerboot naartoe vanuit Plymouth, maar druk zal het er nooit echt worden.

Tot slot nog een filmpje van hoe het er kan stormen, bij Cawsand en Kingsand – de vredigheid houdt ergens op:

* Bij The Halfway House Inn kun je ze aan het raam kopen.

** Een gebouw met een lange geschiedenis, dat al veel stormen doorstaan heeft. De naam van het gebouw doet denken aan een wetenschappelijk instituut, maar eerst was het een cottage en toen een teashop en teahouse en daarna een verenigingsgebouw van de gemeente, een dorpshuis, zogezegd. Bij een storm in 2014 raakte het gebouw ernstig beschadigd. Nadat de schade was hersteld werd het een zaal voor bruiloften en partijen.

'Storm in a Teacup', Watermouth Cove – South West Coast Path (40)

In de Teacup.

Bruiden en bruidegommen die hier suppend de baai binnendrijven en elkaar dan trouw beloven, op een van die strandjes hier. Je kunt het je wel voorstellen. Watermouth Cove is een plek die overloopt van de romantiek. Maar dan moet het wel mooi weer zijn.

Er zijn foto's van deze baai waarop je je in Thailand waant. Maar het blijft ook de noordkust van Devon. En naar het weer te oordelen is dat deze wandeldag het geval. Al maakt de regen, in die baai met al die bootjes, waarvan er één bewust een bestemming op het droge gevonden heeft, het toch ook wel weer heel intiem.

Rechts de Teacup.

Christine en Roland, waarmee we die ochtend vertrokken waren uit Combe Martin [uitspraak: koom maa.tn], wezen ons erop, dat je daar een bootje hebt waar je, naar goed Engels gebruik, thee kan drinken. Een mooie plek dus om de wandeling voor eventjes te onderbreken en aan boord te gaan.

Wat plaatjes van het internet van hoe het hier ook kan zijn:

Klik hier voor meer informatie over boatcafé Storm in a Teacup.