Zondag waren we weer even in het Concertgebouw. Cadeautje van m'n vriendinnetje. Dit keer met de muzikanten van het Nederlands Philharmonisch Orkest. Ze begonnen de middag met de ouverture Ruy Blas van Felix Mendelssohn (1809-1847), geschreven voor het gelijknamige toneelstuk van Victor Hugo, een romantisch drama over intriges aan het Spaanse hof. Daarna volgde Symphonie espagnole van Édouard Lalo (1823-1892), vol Spaans temperament, zware grondtonen met als je goed luisterde, een flard flamenco, daardoorheen de vloeiende vioolsolo van Alexander Sitkovetsky. Na de pauze gingen we naar noordelijker streken, met Mendelssohns Schotse symfonie. In vliegende vaart, met een knallend slotstuk.
Om daarna nog even passend na te genieten bij Wildschut, met een overheerlijke zuurkoolstamppot.
Mooi he Concertgebouw? daar heb ik al heel wat voetstapjes liggen. Heb er in 1976 al puber al Danny Kaye zien en horen dirigeren. En 1 x Leonard Bernstein met de 4e van Mahler. Sindsdien elk jaar wel een paar keer. Symfonie Espagnole van Lalo, de plaat heb ik grijs gedraaid. Helaas nog geen cd ervan. Dat stuk van Mendelssohn ken ik niet. Heerlijk, zo genieten!
BeantwoordenVerwijderenHet Concertgebouw is zo mooi. De hemel moet er ongeveer zo uitzien, denk ik altijd. Maar dat je Bernstein nog gezien hebt, jaloersmakend.
VerwijderenIk ben er tot mijn schande slechts één keer geweest, toen Bernard Haitink nog dirigeerde. Kun je nagaan. Tout Amsterdam was er, en een beetje Katwijk dan. Maar mensen die èn Danny Kaye èn Bernstein hebben gezien, daar wil ik niet over horen. Daar had ik Haitink graag voor ingeruild.
BeantwoordenVerwijderenHoi Martin,
BeantwoordenVerwijderenLees nu pas je reactie. Ja, ik was al vroeg een liefhebber van klassiek. Daarom heb ik al die mensen nog meegemaakt. Behalve Kaye en Bernstein ook Willem van Otterloo, Eugen Jochum, Hans Vonk, George Solti en de beroemde sopraan Jessye Norman. Waarschijnlijk vergeet ik er nog een paar. Maar.... schitterend allemaal.