Dat was genieten! Adri van Beelen en Jan de Vreugd speelden De ontdekking van de zeekaak* op het Warm Winter Fest in Katwijk.
*Waar ging het over? Dit lezen we in de folder: De Katwijkse bevolking balanceerde ooit op de rand van uitsterven. Eenzijdig voedsel deed de Katwijkers de das om. Totdat een van de slimste stuitte op een fenomenaal hoogwaardig product dat nog lekker was ook.
Toen ik een jaar of 8 was had ik een vriendje die een grote broer had die "voer" en een keer zeekaak of zeebeschuit (is dat het zelfde?) had meegenomen die wij mochten proberen.
BeantwoordenVerwijderenDe zeekaak die wij kregen was vierkant, leek op een ligakoek, smaakte nergens naar en was keihard.
Hebben we het over hetzelfde product?
Groet, C@se
Dat waren andere zeekaken!
VerwijderenIk ken alleen ronde zeekaken, maar misschien zijn er ook wel vierkante geweest. Met roomboter en bruine suiker zijn ze heerlijk. Als je ze lang laat liggen, worden ze inderdaad keihard. Op zee werden ze dan na zes weken gekloofd met een bijl. Door ze in de thee te dopen werden ze weer zacht. Er kwam geen schimmel op omdat er geen gist in zat.
BeantwoordenVerwijderenDat een zeekaak vroeger vierkant was, heb ik ook van mijn moeder gehoord. Haar vader bracht ze wel eens mee van zee. Ook dat ze keihard waren en in de thee gedoopt moesten worden om ze eetbaar te maken.
BeantwoordenVerwijderenIs waarschijnlijk geen origineel Katwijks product, op Wikipedia vond ik dit:
BeantwoordenVerwijderenIn de plaats Wormer, in de Zaanstreek ten noorden van Amsterdam ontstond aan het begin van de zeventiende eeuw door de groei van de haringvisserij, de walvisvaart en de handelsvaart een groot productiecentrum van scheepsbeschuit of tweebak zoals het daar genoemd werd. Meer dan honderd bakkerijen telde de plaats en zesentwintig korenmolens waren nodig om al het meel te malen. Verder beschikte men over zeventig speciale schuiten om de zeekaak naar afnemers in Amsterdam en andere plaatsen te brengen.
Groet, C@se