zaterdag 20 februari 2021

Het veldje in de duinen


Dit is het veldje in de duinen waar we altijd zaten. Op de plaid. Met koffie of thee voor m'n ouders in de thermoskan, limonade voor ons, de kinderen. Of Sisi, maar die flessen konden ontploffen. Dus ik denk toch limonade. En froufrous. Toffees van Verkade. Topdrop. En pelpinda's. Altijd pelpinda's, van de groenteboer. M'n tante en oom en de kinderen gingen ook wel eens mee. Zij hadden dan ook een plaid en ook allerlei lekkers. Dit is het veldje in de duinen waar we jokari speelden – wij noemden dat 'ballenklappen' – met een balletje aan een elastiek van een meter of vier, dat vastzat aan een blok hout met een gat om het balletje in op te bergen.* Als je tegen elkaar speelde omspande je met de bats – de 'ballenklappers' – dus zo'n meter of acht. Ook scheerden we met een frisbee. Die kwam soms buiten het veldje terecht. In een ander veldje. Dan moest je het pad over of de rails die daar lag van het treintje dat er reed. Soms hadden we ook een bal en een vlieger of gingen we badmintonnen. De veldjes lagen lekker beschut tegen de wind. We hadden ook een keer een spel mee met een houten hamer waarmee je een bal door poortjes moest slaan. Het heet met een deftig woord croquet. Maar het gras van het veldje was daar te hobbelig voor. De bal ging alle kanten op. Croquet komt van het Franse woord crochet, al associeerde je de vorm van de hamerkop gemakkelijk met een kroket. Een keer speelden we ook een spel dat lijkt op het Baskische pelote, waarbij je een bal moest vangen in een halfrond vangding. Het vangding was zwart en de bal was wit met gaten erin. Tegenwoordig bestaat het spel ook in een wat kleurrijker uitvoering. Dit is het veldje in de duinen, net voorbij het draaihek. We zaten daar altijd een beetje in de hoek, in de zon en uit de wind, op de plek waar ze nu die doornige struiken hebben neergeplant. Waarom?

* Preciezer beschreven stak er uit het blok recht omhoog een metalen veer van een centimeter of 15. Daaraan zat het elastiek. Als het balletje in het gat was opgeborgen werd de veer daaroverheen gebogen met het uiteinde in een gat. Het elastiek werd om het blok gewikkeld. Zo bleef alles op z'n plek.

2 opmerkingen:

  1. Het draaihek met ten oosten daarvan de mast waarin de bal (een gevlochten mand) gehesen werd wanneer er geschoten werd bij de schietbanen aan de Cantineweg. Om te voorkomen dat je getroffen zou worden door een afzwaaier werd het hele duingebied achter de kogelvangers verboden gebied. Ik vond laatst een foto van dat draaihek, best zeldzaam.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Vanaf het veldje had je inderdaad zicht op die mast met de bal.

    BeantwoordenVerwijderen